ฉันตื่นมากเท่ากับเสียงกรีดร้อง มันดังมากและใกล้ชิด ฉันเข้าใจว่าฉันตกอยู่ในอันตราย แต่ฉันเพิ่งตื่นตกใจดังนั้นฉันจึงไม่มีแนวคิดว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันกระโดดออกจากเตียงยังคงหลับไปครึ่งหนึ่ง มันเป็นเหมือนร่างกายของฉันเข้าใจว่าฉันควรวิ่งเพื่อความปลอดภัยแม้ว่าสมองของฉันยังไม่เข้าใจว่าทำไม หัวใจของฉันเต้นแรงมากฉันรู้สึกเหมือนฉันเกือบจะได้ยิน แต่เสียงกรีดร้องก็จมน้ำตาย ฉันรู้สึกสั่นสะเทือนทางร่างกายโดยอะดรีนาลีนหัวใจของฉันกำลังแข่งกัน ฉันเริ่มตื่นขึ้นมาอีกเล็กน้อยเช่นเดียวกับที่รู้ตัว … ฉันกรีดร้อง ฉันยืนอยู่ข้างเตียงกรีดร้อง และนั่นทำให้ฉันกรีดร้องมากขึ้นเนื่องจากฉันเชื่อว่ามีบางสิ่งที่ยากจนเกิดขึ้นทันทีฉันตกอยู่ในอันตราย จากนั้นฉันได้ยินใครบางคนพูดว่า“ มันเป็นแค่ฉัน…มันเป็นแค่ฉัน…” รู้สึกว่าต้องใช้เวลาอย่างถาวรในการรับทราบเสียงเช่นเดียวกับที่ฉันอยู่อย่างไรก็ตามมันเป็นไปได้มากที่สุดเพียง 26 วินาที เสียงคือเบ็นฉันอยู่ที่ตำแหน่งของเขาและฉันไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย ...